Friday, November 27, 2009

Έκθεση | "Art4All" στον Πολυχώρο Pandou

Το artspot.gr στα πλαίσια των γενεθλίων του για τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του, πραγματοποιεί ένα 4ήμερο event των μελών του “Art4All”, από τις 26 μέχρι και τις 29 Νοεμβρίου στον ολοκαίνουργιο πολυχώρο Pandou, στου Ψυρρή.

Διάρκεια: 26 - 29 Νοεμβρίου 2009
ώρες λειτουργίας:
Πε - Παρ: 17:00 - 00:00, Σαβ – Κυρ: 13:00 – 01:00
Pandou, Καραϊσκάκη 28, Ψυρρή – Αθήνα

Δείτε το video των εγκαινίων

Άρθρο | "Η οπτικοποίηση της σκέψης από τον ζωγράφο Ρενέ Μαγκρίτ..."

Πριν λίγες ημέρες διάβασα τα σχόλια του Ρενέ Μαγκρίτ με αφορμή το έργο του «Εν λευκώ» (1965). Ο ζωγράφος αναφέρει σχετικά: «Τα ορατά πράγματα μπορούν να γίνουν αόρατα. Αν κάποιος ιππεύει ένα άλογο σ’ ένα δάσος, άλλοτε φαίνεται και άλλοτε όχι, παρόλο ότι είναι εκεί. Στο “Εν λευκώ” η αναβάτισσα κρύβει τα δέντρα και τα δέντρα την κρύβουν. Όμως η δύναμη της σκέψης μας συλλαμβάνει τόσο το ορατό όσο και το αόρατο, κι εγώ χρησιμοποιώ τη ζωγραφική για να κάνω ορατές τις σκέψεις».

Ο Μαγκρίτ με την τέχνη του δηλώνει ρητά ότι στοχεύει στην ανάδειξη των πτυχών εκείνων που η ίδια η πραγματικότητα κρατάει κρυμμένα. Αυτά που οι άνθρωποι καλούνται να ανασυνθέσουν με τη βοήθεια της σκέψης τους, των συνειρμών που ενεργοποιούν για να κατανοήσουν τον κόσμο. Ο Μαγκρίτ λοιπόν οπτικοποιεί τις αόρατες όψεις της πραγματικότητας που η σκέψη μας ανασυνθέτει, κάνοντας με τη ζωγραφική του «ορατές τις σκέψεις».

[...η συνέχεια στο art.mag]

Sunday, November 15, 2009

Εξώφυλλο βιβλίου | "JOHNNIE SOCIETY" Μυθιστόρημα


Το μυθιστόρημα "JOHNNIE SOCIETY" του Γιάννη Φαρσάρη διατίθεται ελεύθερα στο Διαδίκτυο σε μορφή e-book
με άδεια Creative Commons, μέσω του δικτυακού τόπου
www.johnnie-society.org

Πίνακας εξωφύλλου: Ειρήνη Σπυριδάκη
"Ουραγοί εποχής", ελαιογραφία σε καμβά, 25x70cm

Thursday, November 12, 2009

Σκέψεις | "Πολύτιμα δώρα" - Μάνος Κοντολέων

Θεωρώ εξαιρετικό το εύρημα του συγγραφέα να επιλέξει πολύτιμα πετράδια, για να συμβολίσει τα πολύτιμα συναισθήματα της ζωής μας… Συναισθήματα όπως αυτά της ανιδιοτελούς αγάπης, της προσφοράς και του έρωτα, είναι σπάνια και γι’ αυτό αξίζει να παραμένουν αναλλοίωτα στην καρδιά και να φωτίζουν τις ζωές μας…

Τα διαμάντια, η πιο πολύτιμη πέτρα, αντανακλούν με την εκθαμβωτική λάμψη τους τα αστείρευτα δάκρυα της μάνας που βιώνει την εξαφάνιση του γιου της… Δάκρυα διαμάντια… για τον πιο οδυνηρό αποχωρισμό…
Από τα μαργαριτάρια κράτησα την ακόλουθη φράση: "«Αλλά τι σας νοιάζει αν δεν τα ακούτε. Τα τραγουδώ εγώ για σας! Δε σας φτάνει;» τους έλεγε. Όχι, δεν τους έφτανε…" Ποτέ δεν φτάνει…(δυστυχώς!). Η απόρριψη της διαφορετικότητας ενός προικισμένου ανθρώπου από τους συνανθρώπους του και τα πολύτιμα δάκρυα – μαργαριτάρια εκείνου που δηλώνουν την υπερχείλιση της αβάσταχτης μοναξιάς…
Από τα σμαράγδια με συγκίνησε ο έρωτας του αγοριού που γεννά την ανάγκη να προσφέρει ως αντίδωρο στο κορίτσι του κάτι μοναδικό, όσο μοναδική είναι εκείνη, γι’ αυτό και είναι διατεθειμένο να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα. Και από την άλλη πλευρά, η εκδίκηση της φύσης που στερήθηκε έναν πολύτιμο θησαυρό… , έστω κι αν αυτός προοριζόταν για έναν πολύτιμο άνθρωπο…

"Πολύτιμα δώρα"
Συγγραφέας : Κοντολέων Μάνος
Εικονογράφος : Tsimochova Ryta
Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Σελίδες: 32
ISBN: 97896030670
Ημερομηνία 1ης έκδοσης: 01/10/2009

Άρθρο | "Πώς ένα πορτοφόλι θεωρήθηκε έργο τέχνης..."

Δεν είναι λίγες οι φορές που από παρατηρητές έργων μοντέρνας τέχνης σ’ ένα εκθεσιακό χώρο ακούγονται αξιολογικές κρίσεις του τύπου «Αυτό δεν μπορεί να θεωρείται τέχνη». Ακόμα χειρότερα, διατυπώνονται συχνά από πολλούς οι συνήθεις βεβαιότητες όπως «Αυτό μπορώ να το κάνω κι εγώ».
Το παρακάτω απόσπασμα του Mart Lawson που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Guardian αποδεικνύει ότι στη μεταμοντέρνα εποχή μας παρουσιάζεται το ακόλουθο φαινόμενο: Ορισμένοι αμύητοι αντιμετωπίζουν συχνά τα απλά αντικείμενα, όταν τυχαίνει να βρίσκονται σε ένα μουσείο, ως έργα τέχνης και την ίδια στιγμή στον ίδιο χώρο κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζουν τα ίδια τα έργα τέχνης ως μη άξια λόγου αντικείμενα της καθημερινότητας.

[...η συνέχεια στο art.mag]

Wednesday, November 11, 2009

Συνέντευξη | Γιάννης Ευθυμιάδης: "Η ποίηση είναι η πραγματικότητα που αντέχουμε ή που ευχόμαστε"

Μας προτείνει να αναγνώσουμε υπό μια νέα σκοπιά τον κόσμο, χρησιμοποιώντας αρχετυπικά σύμβολα του παρελθόντος. Μας παρακινεί να καταρρίψουμε τα δεσμά του χρόνου, επανερμηνεύοντας το αμετάκλητο τέλος ως ταξίδι προς την απελευθέρωση και την αυτογνωσία.
Ο λόγος για τον βαθύτατα υπαρξιακό ποιητή Γιάννη Ευθυμιάδη που έχει καταθέσει αξιόλογα δείγματα σύγχρονης ποιητικής γραφής στις δύο δημοσιευμένες ποιητικές συλλογές του. Στη μεστή νοημάτων συνέντευξη που μάς παραχώρησε, καταθέτει τις σκέψεις του για την προσωπική σχέση που έχει οικοδομήσει με τον ποιητικό λόγο, το διάλογο της ποίησης με την πραγματικότητα, την πολυσημία και την ερμηνεία του ποιητικού κειμένου...

[...ολόκληρη η συνέντευξη στο art.mag]