Άρθρο | Κώστας Καρυωτάκης: "Η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε"

Στο ποιητικό έργο του Καρυωτάκη η σχέση του ποιητή με την τέχνη της ποιήσεως είναι σχέση καθαρά συγκρουσιακή. Ο ποιητής συγκρούεται με την εσώτατη αυθεντική ανάγκη του να εκφραστεί μέσω της ποίησης, καθώς η τελευταία πρώτον δεν του παρέχει την κοινωνική καταξίωση και δεύτερον δεν προτίθεται να του χαρίσει ούτε την υστεροφημία. Ο Καρυωτάκης ευαισθητοποιήθηκε αναφορικά με τους ποιητές που «ανάξια στιχουργούνε», εκείνους που «το έρεβος εσκέπασε βαρύ» στην «Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων» (1921). Τους αντιπαραβάλλει στο ίδιο ποίημα με τους διακεκριμένους ποιητές Πόε και Μπωντλαίρ, οι οποίοι κέρδισαν την αθανασία με το ποιητικό έργο τους.

[...η συνέχεια στο art.mag]